قىزىق! بۇ ئەربابلەر سىزنى ھەر خىل ئۇسۇللار بىلەن بابلىغاندا ...

SEBILER

تۈنۈگۈن مىكرو بىلوگدا مۇنداق بىر پارچە سۈرەتكە «ئوت» كەتتى.

«يەڭگەمنىڭ جىيەنىمگە دورا ئىچكۈزىۋاتقىغىنا قاراپ، كۈلۈپ قورسىقىم ئاغرىپ كەتتى»

بۇنىڭدىن ئوماق بالىنىڭ خىيالىدا «كولا» ئىچىۋاتقانلىقىنى كۆرىۋالغىلى بولىدۇ.

«مەن ئارانلا ئىككى ياش تۇرسام، ماڭغان ئەڭ ئۇزۇن مۇساپەم دەل ئاتا-ئانامنىڭ مېنى بابلىغان يولى بولدى، بىراق مەن رېئاللىقنى تونۇپ يەتتىم، بابلىنىشقا ئۇچرىغان مەنلا ئەمەسكەنمەن، سىلەرچە ئىش مۇشۇنىڭلىق بىلەنلا تۈگىدىمۇ؟»

دادا، بالىنىڭ ئىلەڭگۈچ ئوينىشىنى يىراقتىن كونترول قىلىۋاتقاندەك قىلاتتى.▼

داداڭ ساڭا بىر تال ئاشلىقنىمۇ ئېسىراپ قىلماسلىقنى ئەمەلىيىتى بىلەن ئۆگىتىۋاتىدۇ.▼

بالام، گەرچە داداڭ، ئاپاڭنىڭ سېنى باشقۇرىدىغانغا ۋاقتى چىقىمىسىمۇ، بىراق سەن يەنىلا ماڭساڭ بولمايدۇ...▼

ئانىسى كاماندىروپكىغا چىقىپ كەتكەندىكى بالىلارنىڭ ئائىلە تۇرمۇشى.▼

شۇنداق بىر خەۋەر ئېسىمگە كېلىپ قالدى: ئوقۇتقۇچى كىچىك دوستلارنى ئۆيىگە قايتىپ، بېلىق ئېلىپ كېلىشكە بۇيرۇپ، 2-كۈنى كۆزەتمەكچى بولغانلىقىنى تاپشۇرغاندا، بۇ بالا چوڭقۇر ئازابنى ھېس قىلغاندەك قىلدى...▼

كۈلمەڭ، سىزمۇ ھەم ئاتا-ئانىڭىزنىڭ بابلىشىغا ئۇچراپ باققان.

ئۇنداقتا سوئال كەلدى:

ئەگەر سىز ئەمدى توي قىلمىسىڭىز، ئاپىڭىزمۇ ماسكا تاقىشى مۇمكىن.

دادامنىڭ ئەقلى مېنى 20 ھەسسە بېسىپ چۈشكۈدەك تۇيغۇغا كېلىپ قالدىم.

ئەمدى بويتاق يۈرىۋېرىشكە يۈزۈم چىدىمىدى... 

مەن زادى دادام بىلەن ئاپامنىڭ ئۆز بالىسىمۇ؟

كىچىك ۋاقتىمدا زۇكامداپ قىزىپ قالغىنىمدا، دادام ۋېلىسپىت مىنىپ مېنى دوختۇرخانىغا ئېلىپ ماڭدى. يېرىم يولغا كەلگەندە، ۋېلىسپىت ئازگالغا چۈشۈپ، بىر قانچە يۇتۇم «سۇ» ئىچىۋالدىم. دەل مۇشۇ چاغدا بىرەيلەننىڭ: «تېز بالىنى كۆتۈرۈڭ، ۋېلىسپىتنى ئېلىپ نېمە ئىش قىلماقچى» دېگىنىنى غۇۋا ئاڭلاپ قالدىم...

بىرەيلەن ئاپامدىن: «قىزىڭىز نەچچە ياشقا كىردى؟»، دەپ سورىغاندا، ئاپام دەرھال بېشىنى بۇراپ  مەندىن: «قانچە ياشقا كىردىڭ ھەي»، دەپ سورىدى.

كىچىكىمدىن باشلاپلا، ئاپام ماڭا ئىزچىل مېنى ئەخلەت تۇڭىدىن تېرىۋالغان دەيتتى، ئەمەلىيەتتە بۇ ھېچقانچە گەپ ئەمەس. مۇھىمى، ئۇ ئاتايىن قولۇمنى يېتىلەپ، ئاشۇ ئەخلەت تۇڭىنى كۆرسىتەتتى.

تۆۋەندىكى سۈرەتمۇ بۇ سۆزلىرىمىزنىڭ دەلىلى بولالايدۇ.

SEBILER

سالونىمىزدىكى نادىر مەزمونلار