鲁米波斯语原文诗歌两首

鲁米短诗（一）

در هوایت بی قرارم روز و شب

                    سر ز پایت بر ندارم روز و شب

روز و شب را همچو خود مجنون کنم

             روز و شب را کی گذارم روز و شب؟!

جان و دل می خواستی از عاشقان

               جان و دل را می سپارم روز و شب

تا نیابم آنچه در مغز منست

                  یک زمانی سر نخارم روز و شب

تا که عشقت مطربی آغاز کرد

                      گاه چنگم،گاه تارم روز و شب

ای مهار عاشقان در دست تو

                     در میان این قطارم روز و شب

زآن شبی که وعده دادی روز وصل

              روز و شب را می شمارم روز و شب

بس که کشت مهر جانم تشنه است

                    ز ابر دیده اشکبارم روز و شب

          "حضرت-مولانا"

鲁米短诗（二）

مستانه مستم میکنی، دل را زدستم میکنی...

گه باده نوشم ای صنم،گه می پرستم میکنی 

در سوزو تابم میکنی، هردم خرابم میکنی...

گه می نوازی ماه من،گاهی زهستم میکنی

حیران شدم در کار تو،درمانده از رفتار تو...

هم می گشایی پای را،هم قفل و بستم میکنی 

با من نگویی چیستی، اهل کجا یا کیستی...

گاهی بلندم میکنی، گاهی تو پستم میکنی

آتش زدی کاشانه را،بردی دل دیوانه را...

هم شاد شادم ای صنم،هم غم پرستم میکنی

بگرفته ای جان مرا،کردی به زندانت مرا...

می بخشیم عالم به من، گه ورشکستم میکنی

دل را به زاری می بری،اندرخماری می بری

خوبم که آزردی مرا،آنگه تو مستم میکنی...

          "مولانا"